Η ελιά στην Ιστορία… η ελιά στη Γλώσσα… η ελιά στα Μαθηματικά… η ελιά στη Γεωγραφία… η ελιά στα Εικαστικά… η ελιά στη διατροφή και στη μαγειρική…!!
Η σημασία της ελιάς στον πολιτισμό αλλά και στη διατροφή του ελληνικού λαού είναι αδιαμφισβήτητα ανεκτίμητη. Οι μαθητές της Δ’ Δημοτικού της Εκπαιδευτικής Αναγέννησης ήρθαν σε επαφή με τον σπουδαίο αυτό καρπό, μέσα από διάφορες δράσεις με στόχο να αντιληφθούν κάθε πτυχή της.
Όλα ξεκίνησαν στον χώρο του Σχολείου όπου τα παιδιά ασχολήθηκαν για αρκετές μέρες διαθεματικά με την ελιά.
Διάβασαν στο πλαίσιο της Γλώσσας τον μύθο για την ονομασία της πόλης της Αθήνας, για την ελιά του Αρισταίου, είδαν βίντεο και ντοκιμαντέρ για τη συλλογή του καρπού της ελιάς και εμπλούτισαν το λεξιλόγιό τους με λέξεις της οικογένειας ‘’ελιά’’ κατασκευάζοντας φύλλα ελιάς από χαρτόνι και πάνω τους έγραψαν απλές ή σύνθετες λέξεις της οικογένειας ‘’ελιά’’. Τα φύλλα αυτά συγκεντρώθηκαν και προσαρμόστηκαν σε ένα κάδρο που διακοσμεί την αίθουσα.
Παράλληλα, στο μάθημα των Μαθηματικών ανέλαβαν να διαχειριστούν την παγκόσμια παραγωγή ελαιόλαδου με πραγματικά ποσοστά, δημιουργώντας στατιστικά γραφήματα, ραβδογράμματα και πίτες. Με αυτόν τον τρόπο, συνειδητοποίησαν ότι η Ελλάδα είναι η 3η χώρα παγκοσμίως στην παραγωγή του ελαιόλαδου με ποσοστό 13% μετά την Ισπανία και την Ιταλία και εντόπισαν στον παγκόσμιο χάρτη τις χώρες με υψηλή παραγωγή σε ελαιόλαδο.
Στη συνέχεια, με οδηγό τη διαθεματικότητα, οι μαθητές μας με τη βοήθεια του άτλαντα στο πλαίσιο της Γεωγραφίας, δούλεψαν ομαδικά κι εντόπισαν σε ποιους νομούς της Ελλάδας παράγεται ελαιόλαδο και συμπλήρωσαν έναν κενό χάρτη με καρπούς ελιάς καθιστώντας τον παραγωγικό.
Η δράση όμως δε σταμάτησε εδώ!! Οι μαθητές ήρθαν σε γνωριμία με Έλληνες και ξένους ζωγράφους, που ζωγράφισαν και φιλοτέχνησαν την ελιά, με τη δική τους εξαιρετική ματιά. Μερικοί από αυτούς τους καλλιτέχνες των οποίων τα παιδιά θαύμασαν τα έργα τους ήταν οι: Vincent van Gogh, Duccio di Buoninsegna, Luigi Bechi, Cesare Marchesini, Τάσσος (Αναστάσιος Αλεβίζος), Στρατής Αξιώτης, Βασίλης Βαγιάνης, Κωνσταντίνος Μαλέας. Στη συνέχεια οι μαθητές, έχοντας εμπνευστεί από τα δημιουργήματα των παραπάνω ζωγράφων, δημιούργησαν τους δικούς τους καλλιτεχνικούς πίνακες, που δεν έχουν σε τίποτα να ζηλέψουν από τους διάσημους πίνακες με θέμα την ελιά και το λάδι. Επιπροσθέτως, οι μαθητές μας γνώρισαν, ανέλυσαν, συζήτησαν και κατανόησαν παροιμίες και φράσεις σχετικές με το λάδι και την ελιά, σχεδίασαν σελιδοδείκτες σχετικούς με το θέμα και εικονοποίησαν κάποιες από τις εκφράσεις αυτές:
Βάλε ελιά για τα παιδιά σου και μηλιά για την κοιλιά σου.
Ξεφόρτωσε τη την ελιά, να σε φορτώσει λάδι.
Της ελιάς το φύλλο κι αν χαθεί, πάλι θε να ξαναβρεθεί.
Αν δεν δώσεις την ελιά, πώς θα πάρεις λάδι;
Φάε, κουμπάρε, ελιές, καλό είν’ και το χαβιάρι, κουμπάρα μου.
Ελιές απ’ τον πατέρα σου και αμπέλι απ’ τα χέρια σου.
Ελιές ελιές, χαμένες δουλειές
Έχουμε ελιές κι ελίδια, έχουμε και αγριλίδια.
Η ελιά κρασί δε βγάζει.
Κλήμα του χεριού σου και ελιές του παππού σου.
Πέρασα της ελιάς τα βάσανα.
Του χάρισαν της ελιάς το μέσα και του αυγού το απέξω (= τον κορόιδεψαν).
Του ’βγαλε το λάδι.
Η αλήθεια και το λάδι βγαίνουν από πάνω.
Τρεις το λάδι, τρεις το ξίδι, πέντε το λαδόξιδο.
Έπεσε το λάδι μας μες στη μαγειριά μας.
Έφαγε η φακή το λάδι, εκατάπιε το και πάει.
Ρίχνει λάδι στη φωτιά.
Το λάδι κι η αλήθεια πάντα βγαίνουν από πάνω.
Άνθρωπος χωρίς υπομονή, λυχνάρι δίχως λάδι.
Εχύθηκε το λάδι μας κι εμπήκε στο πιθάρι μας.
Πρώτα θεμέλια του σπιτιού, ψωμί, κρασί και λάδι.
Παλιό κρασί, φρέσκο λάδι.
Η σφίξη (=ανάγκη) βγάζει λάδι.
Παράλληλα στο μάθημα των Εικαστικών και συγκεκριμένα στο Τμήμα Κεραμικής, κατασκεύασαν φύλλα ελιάς από πηλό και τα συνέθεσαν με τη βοήθεια των δασκάλων τους σε ένα στεφάνι κότινου για την αναπαράσταση ολυμπιονικών στα χρόνια της Ιστορίας μας!!
Η δράση ολοκληρώθηκε με μια επίσκεψη στην Τραπεζαρία όπου οι μαθητές συζήτησαν για την αξία του ελαιόλαδου στη μεσογειακή διατροφή, έπλασαν τα δικά τους πεντανόστιμα λαδοκούλουρα απολαμβάνοντας το γευστικό αποτέλεσμα και ευωδιάζοντας ολόκληρο το Σχολείο!!!
Μέσω της συγκεκριμένης δράσης οι μαθητές και οι μαθήτριες της Δ’ Δημοτικού αντιλήφθηκαν τη σπουδαιότητα της πολιτιστικής κληρονομίας.
