Η «κυρά Σαρακοστή» αποτελεί ένα από τα πιο γνωστά ήθη και έθιμα της Ελλάδας, και οι μαθητές της Δ’ Δημοτικού συζήτησαν αυτή την ελληνική συνήθεια, την ανέλυσαν και τη σχολίασαν στα πλαίσια των μαθημάτων της Γλώσσας, των Εικαστικών και των Θρησκευτικών, αποτελώντας μια ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα διαθεματική εργασία.
Οι μαθητές διάβασαν ποιήματα-τραγούδια αφιερωμένα στην «κυρά Σαρακοστή» και στη συνέχεια παρατήρησαν και σχολίασαν ποικίλες κατασκευές σχετικές με το έθιμο αυτό, αναπαραστάσεις φτιαγμένες με διάφορα υλικά και διαφορετικούς συνδυασμούς υλικών όπως ζύμη, υφάσματα, χαρτόνι, πηλό, πλαστελίνη, όσπρια και αποξηραμένα φρούτα.
Στη συνέχεια κλήθηκαν να κατασκευάσουν τη δική τους ευφάνταστη «κυρά Σαρακοστή», χρησιμοποιώντας διάφορα και διαφορετικά υλικά. Απώτερος σκοπός ήταν οι μαθητές στο σύνολό τους να έρθουν σε επαφή με το συγκεκριμένο ελληνικό έθιμο με τρόπο αβίαστο και βιωματικό, να γνωρίσουν τον τρόπο αλληλεπίδρασης και συνδυασμού ανομοιογενών υλικών, να διασκεδάσουν κατά τη δημιουργική τους αποστολή και να συνεργαστούν.
Λίγα λόγια για το έθιμο της «κυρά Σαρακοστής»
Η «κυρά Σαρακοστή» αποτελεί ένα έθιμο που συναντάται σε ολόκληρη την Ελλάδα.
Η γιαγιά ζωγράφιζε σε χαρτί την «κυρά-‐Σαρακοστή», που είχε τα βλέφαρά της χαμηλωμένα, το στόμα της υπομονετικά κλειστό, γιατί νήστευε και τα χέρια της άνετα σταυρωμένα σε στάση προσευχής. Τα πόδια της ήταν επτά και αντιστοιχούσαν σε κάθε μια από τις επτά εβδομάδες της «Μεγάλης Τεσσαρακοστής». Η γιαγιά κρεμούσε αυτή την ζωγραφιά της κάτω από το εικονοστάσι της. Κάθε Σάββατο ένα ένα τα εγγόνια διαδοχικά έκοβαν από ένα πόδι έως ότου έμενε το τελευταίο πόδι της Μεγάλης Εβδομάδας. Αυτό, αφού το τύλιγε σε μικρό μπαλάκι, το έβαζε μέσα στο Ψωμί της Ανάστασης και, όταν ο πατέρας έκοβε και μοίραζε τις φέτες σε όλα τα παρευρισκόμενα μέλη του πασχαλινού τραπεζιού, ο πιο χαρούμενος ήταν εκείνος που έβρισκε στη φέτα του ψωμιού του το τελευταίο πόδι της «κυρά-‐ Σαρακοστής».